ความขัดแย้ง ครั้งนี้เขากล่าวว่าสหรัฐฯ ต้องการเอาชนะจีนในโครงการลงจอดดวงจันทร์ พูดตรงๆ ก็คือเป็นการขอเงินจากสภาคองเกรสด้วย เมื่อทรัมป์เป็นประธานาธิบดีของสหรัฐอเมริกา เขาเสนอโครงการอาร์ทิมิส ซึ่งก็คือการเริ่มการลงจอดบนดวงจันทร์ของมนุษย์อีกครั้ง ปัจจุบันภารกิจอาร์ทิมิส 1 เสร็จสิ้น และยานอวกาศโอไรออนกลับเข้าสู่ชั้นบรรยากาศอีกครั้ง และลงจอดบนโลก
ตามแผนเดิม ภารกิจของอาร์ทิมิส 2 จะเป็นการบินรอบดวงจันทร์โดยมนุษย์ และภารกิจของอาร์ทิมิส 3 จะเป็นการลงจอดบนดวงจันทร์โดยมนุษย์ แต่ก็ยังมีปัญหามากมายในภารกิจติดตามผล อย่างแรกคือจรวด แม้ว่าภารกิจอาร์ทิมิส 1 จะสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี แต่จรวด SLS ที่ใช้ในครั้งนี้ ก็ใช่ว่าจะไม่มีข้อบกพร่อง การปล่อยล่าช้าเนื่องจากปัญหาต่างๆ เช่น เครื่องยนต์จรวด และการรั่วไหลของเชื้อเพลิง
เจ้าหน้าที่ไม่ได้ตรวจสอบปัญหาการรั่วไหลของเชื้อเพลิง เนื่องจากภารกิจนี้ตรวจไม่พบ และจรวดถูกขนไปมาหลายครั้งเกินไป จึงต้องปล่อย ความขัดแย้ง ในที่สุด โชคดีที่ไม่เกิดอุบัติเหตุภารกิจของอาร์ทิมิส 1 ถือว่าเสร็จสิ้นแล้ว อย่างไรก็ตาม ภารกิจอาร์ทิมิส 2 และอาร์ทิมิส 3 เป็นการปล่อยแบบมีเจ้าหน้าที่ประจำการ เห็นได้ชัดว่าไม่สามารถปล่อยโดยใช้กำลังได้
เพื่อให้ปล่อยได้อย่างปลอดภัย ความปลอดภัยของจรวด จะต้องได้รับการทดสอบอีกครั้ง และสิ่งนี้ต้องใช้เงินด้วยในความเป็นจริง ไม่มีปัญหาในการของบประมาณจากสภาคองเกรส แต่แนวทางที่ถูกต้อง คือการนำเสนอความสำเร็จ และอวดโครงการอวกาศในอนาคตไม่ใช่หรือ แต่ปัญหาทั่วไปของผู้อำนวยการนาซา หรือหัวหน้าโครงการชาวอเมริกันหลายคนก็คือ พวกเขาต้องค้นหาศัตรูในจินตนาการจากภายนอก และหางบประมาณโดยการทำให้อีกฝ่ายเสียชื่อเสียง
ตรงกันข้ามโครงการกลับยุ่งเหยิง ซึ่งทำให้โครงการอวกาศเดิมต้องเลื่อนออกไปซ้ำแล้วซ้ำเล่าโครงการอวกาศของจีน ไม่ว่าสหรัฐฯ จะป้ายสีอย่างไร เรายืนยันเสมอในสิ่งหนึ่ง นั่นคือ อุตสาหกรรมอวกาศของจีนไม่เคยแข่งขันกันเพื่อความเป็นเจ้าโลก และการพัฒนาเทคโนโลยีอวกาศของจีน ไม่เคยแข่งขันกันเพื่อชิงความเป็นที่หนึ่ง แต่จะใช้อวกาศนอกโลก เพื่อสันติวิธี
ยกตัวอย่าง โครงการสถานีอวกาศของจีนได้รับการพัฒนา และผลิตโดยอิสระโดยจีน ซึ่งใช้กำลังคน วัสดุ และทรัพยากรทางการเงินจำนวนมากอย่างไรก็ตาม สถานีอวกาศของจีนไม่ได้ปิด แต่ยินดีที่จะร่วมมือกับทุกประเทศ และทุกประเทศที่ใช้อวกาศ เพื่อจุดประสงค์ทางสันติความร่วมมือในระดับภูมิภาค ยังอนุญาตให้นักบินอวกาศต่างชาติ สามารถเข้าสู่สถานีอวกาศของจีนได้
นักบินอวกาศชาวยุโรปจำนวนมาก กำลังเรียนภาษาจีน เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเข้าสู่สถานีอวกาศของจีนประเทศของเรายังมีแผนที่จะบรรจุมนุษย์ลงจอดบนดวงจันทร์ในราวปี 2030 การลงจอดบนดวงจันทร์โดยบรรจุมนุษย์นั้น ไม่ได้มีจุดประสงค์เพื่อส่งมนุษย์ลงจอด แต่เพื่อสร้างสถานีวิจัยทางวิทยาศาสตร์บนดวงจันทร์ ซึ่งสามารถให้นักบินอวกาศอยู่ที่นี่เป็นระยะเวลาหนึ่ง และสำรวจดวงจันทร์ การใช้ทรัพยากรบนดวงจันทร์
บนพื้นฐานนี้ จีนยังวางแผนที่จะสร้างสถานีวิจัยวิทยาศาสตร์ทางจันทรคติ ระหว่างประเทศร่วมกับรัสเซียในเวลานั้น โครงการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ของต่างประเทศ และนักบินอวกาศต่างชาติ สามารถเข้าไปในดวงจันทร์ เพื่อการวิจัยทางวิทยาศาสตร์ได้เช่นกัน ส่วนการที่สหรัฐฯ จะเข้าไปในสถานีอวกาศของจีนได้หรือไม่นั้น ขึ้นอยู่กับว่าสหรัฐฯ จะทำอย่างไรต่อไป
เนื่องจากการบินและอวกาศของจีน ไม่เคยคิดที่จะแข่งขันเพื่อความเป็นเจ้าโลกการบินและอวกาศของจีน จึงไม่พิจารณาโครงการอวกาศต่างประเทศ แต่ได้กำหนดโครงการอวกาศให้สอดคล้องกับความแข็งแกร่งของชาติ และเทคโนโลยีที่มีอยู่ของจีนการลงทุนประจำปีในด้านการบินและอวกาศมีไม่มากนัก ในปี 2020 จีนจะลงทุนด้านการบิน และอวกาศประมาณ 13.28 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ
ขณะที่งบประมาณของสหรัฐในปี 2020 อยู่ที่ 51.8 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ ทำไมการลงจอดบนดวงจันทร์ของสหรัฐอเมริกาจึงยากนัก สหรัฐอเมริกาสามารถบรรลุผลลัพธ์บางอย่างได้ในเวลาอันสั้นโดยการสร้าง เพียงแต่ว่าได้ลงทุนเงินมากเกินไปในการต่อสู้เพื่อความเป็นเจ้าโลกสหรัฐอเมริกาใช้เงิน 25 พันล้านดอลลาร์สหรัฐไปกับโครงการอะพอลโลเพียงอย่างเดียว ซึ่งมีมูลค่า 2.5 หมื่นล้านดอลลาร์สหรัฐในช่วงปี 1950 และ 1970 ทุน
สนับสนุนการบินอวกาศครั้งหนึ่ง คิดเป็น 10เปอร์เซ็นต์ ของทุนวิจัยทางวิทยาศาสตร์ประจำปีทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา การพัฒนาแบบทุ่มเงินแบบนี้ ไม่ยั่งยืนแน่นอน ดังนั้น หลังจากการล่มสลายของอดีตสหภาพโซเวียต เงินลงทุนในสาขาการบินและอวกาศของสหรัฐฯ ลดลงอย่างรวดเร็ว และหลายโครงการถูกตัดขาด
ตั้งแต่นั้นมา สหรัฐฯ ไม่เคยทำการสำรวจดวงจันทร์ด้วยมนุษย์ การลงจอดบนดวงจันทร์โดยมนุษย์คนสุดท้ายในสหรัฐอเมริกา คือวันที่ 7 ธันวาคม พ.ศ. 2515 เป็นเวลา 50 ปีแล้วตั้งแต่นั้นมา ในช่วง 50 ปีที่ผ่านมา สหรัฐอเมริกาไม่ได้ดำเนินโครงการส่งมนุษย์ขึ้นไปบนดวงจันทร์อย่างต่อเนื่อง และโครงการวิจัยทางวิทยาศาสตร์บนดวงจันทร์ก็มีชะงักไปชั่วขณะ
ตัวอย่างเช่น แซทเทิร์น วี โมดูลดวงจันทร์ และชุดอวกาศนอกยานพาหนะ ที่สหรัฐฯ ใช้ลงจอดบนดวงจันทร์ไม่ได้รับการปรับปรุง และทำซ้ำ ด้วยเหตุนี้ จึงจำเป็นต้องเริ่มต้นใหม่ตั้งแต่ต้น เพื่อกลับไปยังดวงจันทร์ ซึ่งสิ้นเปลืองเงินทุนมากขึ้น การลงจอดบนดวงจันทร์ของมนุษย์ ได้ดำเนินการเมื่อ 50 ปีที่แล้ว แต่การกลับสู่ดวงจันทร์ยังคงเป็นเรื่องยากมาก
บทความที่น่าสนใจ : ครีมแคนนาบิไดออล แบรนด์ครีมแคนนาบิไดออลหลอกลวงหรือปลอดภัย
